لبخند هر کس
طعم خودش را دارد
یکی لبخند می زند
با طعم عشق
دیگری با طعم دوست داشتن
یکی هم هست که لبخند می زند
تا کسی بپرسد:
ببخشید!لبخند شما با چه طعمی ست؟
و این همان آغاز آشنایی ست
فهمیدن اینکه کسی لبخندش بی روح و طعم است
یعنی آشنایی از آغاز
همانی ست که باید!
لبخندی که تمنا میکند بی هیچ حرفی
تمنای فهمیده شدن بغضی قدیمی
بیخ گلو
تمنای خندیدن های دو نفره ی دور از چشم
که انگار یک راز بزرگ است میان دستانشان
لبخندی که به هق هق گاهی ختم می شود
و آغوشی که همانجا بی هیچ حرفی
تو را می گیرد... نوازشت می کند
و آرام در گوشت می گوید
حالا میدانم لبخند تو چه طعمی دارد
طعم صبوری های پنهان
طعم دلتنگی!